AMAÇLARIMIZ

Sabah uyanıyoruz. İçimizde nasıl duygular oluşuyor? Bir heyecan var mı? Yoksa diğer günlerden bir farkı olmayan başka bir gün mü?

Eğer bir amacımız varsa heyecanla uyanırız. Bizi amacımıza yaklaştıracak şeyleri yapmamız için başka bir gün olarak düşünürüz bugünü çünkü. Amacımızın çok büyük olmasına gerek bile yoktur. Mesela bir kitap okuyoruz ve onu okumak için kendimize 1 hafta süre verdik; bu da bir amaçtır. :)

Kendimizi heyecanlandıracak şeyler bulursak eğer daha mutlu oluruz ,yaşamak için nedenlerimiz olur ve hayata daha sıkı tutunuruz.

Hiçbir zaman her şey üst üste geliyor , çok mutsuzum gibi düşüncelere kapılmamalıyız. Çünkü unutmamalıyız ki bu dünyada hiç kimse bizi mutlu etmek için yok. Kendimiz için biz çaba sarf etmeliyiz. Biz ne kadar mutlu olursak çevremizdekileri de o ölçüde mutlu ederiz ve o ölçüde sağlıklı ilişkiler kurarız.

Heyecan dolu bir gün dileğiyle…

J

Geçmiş

Bir süre ara vermek zorunda kaldım.Büte kaldım da :( Ama geçtim çok mutluyum.Zaten sevmediğim bir dersti.Yazın bu sıcakta çalışması işkence oldu ama geçtim.:)

Bugün geçmişten,geçmişte yaşadıklarımızdan bahsetmek istiyorum.Geçmiş o kadar geniş bir konu ki.Geçmişten bu zamana sevinçler ,kızgınlıklar,üzüntüler,kayıplar,pişmanlıklar getiriyoruz.Bazen aklımıza geliyor üzülüyoruz.

Ünlü bir söz var ;geçmişi geride bırakamazsak geleceğe gidemeyiz diye,doğru.Çünkü geçmiş bizi hep o anda tutmaya çalışır.Pişmanlıklarımız olabilir  ve şimdi yaşadıklarımızdan mutlu olamayız çünkü kendimizi biz bunu hak etmiyoruz olarak görürüz.Bunlar doğru şeyler mi?

Cevabı tabi ki hepimizin bildiği gibi koca bir HAYIR.Bunu bildiğimiz halde yinede düşünürüz.Düşündüklerimizin doğru olmadığını bildiğimiz halde beynimizden o kötü düşünceler gitmez :) Böyle zamanlarda aklımıza getireceğimiz bir kaç düşüncenin bize yardımcı olacağına inanıyorum.Bunlar;

1. Geçmiş geçmişte kaldı şimdi yapacağımız hiç bir şey o günü tekrar getirmeyecek.
2. Geçmişte yaşadıklarımızı kabul edelim.Kabul etmezsek aklımızdan çıkıp gitmezler.Evet öyle bir şey yaşadım diyebilelim kendimize.
3. Eğer geçmişte onlar yaşanmamış olsaydı biz şimdi bu şekilde düşünmeyecektik.
4. Belki kendimizi kötü birisi olarak görüyoruz ama aslında bizim yaşadıklarımızdan çok daha fazlasını başka insanlar da yaşamıştır.
5. Önemli olan geçmişten dersler çıkarmak.
6. Geçmişe üzülerek bu günümüzü harcamayalım.Bu günlerde geri gelmeyecek :)
7. Geçmişte hatalarımız yüzünden kaybettiğimiz insanlar olabilir.Şimdi geçmişte yaptığımız hataları tekrarlamayalım ve çevremizdeki insanlara güzel davranalım :)
8. Eğer kaybettiğimiz insanlar varsa yeni insanlarla tanışalım ve onlara daha iyi ,hatalarımızdan arınmış bir şekilde davranalım.Ne kadar çok insanla tanışırsak kendimizi o konuda o kadar çok geliştirebiliriz.
9. Geçmişte bizi üzen şeyleri bir kağıda yazalım ve nasıl rahatlayacaksak o şekilde yok edelim ;yakabiliriz,yırtıp atabiliriz.Duygularımızda o kağıtla birlikte yok olup gitsin.
10. AFFETMEK.Bu çok önemli.Bunun üstünde başka bir yazıda daha ayrıntılı bir şekilde duracağım.Her şeyden önce ilk başta kendimizi affedelim.Biz insanız.Her insan gibi bizim de hatalarımız olabilir,olacakta.Kendimizden sonrada diğer insanları affedelim.Onlarla konuşmak zorunda değiliz,belki bir daha hiç görüşmeyeceğiz ama affedelim.Çünkü onları affetmek aslında kendimize verdiğimiz bir hediye.Biz özgürleşeceğiz çünkü. :)

Uzun bir yazı olmuş arkadaşlar.Bunlar benim kendimce düşündüğüm bir kaç üstesinden gelme yolları.Umarım faydalı olur.Siz neler düşünüyorsunuz,ya da nasıl üstesinden geliyorsunuz?

Musmutlu günler dilerim :)  :)

Güvenmek-arkadaş

Bu yazımda bir arkadaşa,dosta,kardeşimiz dediğimiz insana güvenden bahsedeceğim.Aslında bahsetmek değilde başıma gelen bir kaç şeyi anlatmak istiyorum.
Birisiyle tanışıyorsun görüşleri,fikirleri seninkine benzer ve iyi anlaşabileceğinizi düşünüyorsun.Onunla zaman geçiriyorsun.Ve zaman geçirdiğin insanla bir şeylerde paylaşıyorsun.
O kişi seninle arkadaş olabilmek için başkasının sırlarını gelip sana anlatıyordu şimdi aynısını da sana yapıcak.Peki seninle neden arkadaş olmak istiyor?
Okulda olanları öğrenmek,ders konusunda seni sömürmek,kendisinin ne kadar iyi olduğunu anlatmak ,okulda yalnız kalmamak için birisini kullanmaya ihtiyacı var çünkü.
Sinirliyim,kızgınım ve belkide en kötüsü hayal kırıklığına uğradım.Güvendiğim,inandığım bir insanın bambaşka birisi olması beni üzdü.Onunla paylaştıklarım için üzüldüm.İlk başta insan anlayamıyor çünkü.
Bir yandan yaşayıp öğrendim bir daha daha dikkatli olurum diyorum evet öyle de olur.Ama üzülüyorum elimde değil.
Hep onunla olabilmen için ,diğer insanları kötüleyip sana kötü göstermeye çalışıyor ve ona inanıyorsun.O anda aklına gelmiyor bütün o dedikleri aslında çıkarları uğruna...
Sürekli diğer insanların onu kıskandığını düşünüyor.İlk yazımda da demiştim psikolojiye meraklıyım.Bu davranışı asıl onları kendisi kıskandığı için biliyorum ama kendisini etrafa farklı tanıtıyor ve en kötüsü de kendisi inanmış o sahte kimliğine.
Bir insan ay çok mutluyum diye güler mi ya.
Güven önemli bir şey..İyice tanımadan ,inanmadan kendinizi fazla kaptırmayın.
Siz de böyle insanlarla karşılaştınız mı?

Ankamall-Pizza Hut

Dün erkek arkadaşımla gittik ankamalldeki pizza hut'a. Lezzetlerine diyecek hiçbir şeyim yok gerçekten beğeniyorum ama o çalışanlar ne öyle ya.
Neden geldiniz der gibi davranıyorlar insana.O kadar asık suratlılar ki :O.
Bir menü vardı salatası felan var.Bir de ortada salata bar var.Acaba salatayı oradan mı alacağız diye düşündük 7559 saat.
Düşündük çünkü sormak için garson yoktu ortada.Bir müşteri gelince alıyorlar siparişi sonra hepsi ortadan kayboluyor.
Sonra bir tane garson gördük ona sorduk hemen.Salata barından alacağımızı söyledi.Sormasak hiç kimse bir şey demeyecek.
Bu yazıyı bugün yazıyorum çünkü dün gerçekten çok sinirlenmiştim.Duygularımı daha ağır bir şekilde ifade edebilirdim :)Kısacası böyle orada çalışanları sevmedim.Sadece biz değil başka müşterilerde hizmetten memnun kalmadı.Belkide biz kötü saatlerine denk gelmişizdir.Bilmiyorum artık :))
Diğer pizza hutlarda öyle mi?Gidenler fikirlerini paylaşırsa çok sevinirim :)

Hüzünlü ama güzel veda

Tezat bir başlık oldu.Nasıl hem hüzünlü hemde güzel bir veda olur demeyin geri gelecek o yüzden ^^
Gittiği için üzülüyorum ama geri geleceğini bildiğim için seviniyorum.Aşk insana o kadar çok şey öğretiyor ki.Bundan güzel bir başlık olur ve bu konuda uzun bir  yazı bile yazılır o yüzden burada fazla girmeyeceğim.
Evet sevgilim gidiyor :( Yaz geldi çünkü okul kapandı.Bu burukluğu ancak yaşayanlar bilir.Bir yarım gidiyor resmen. Kutsi'nin bir şarkısı vardı "Aynı şehirde nefes almak bile bana yetiyor"diye,aynen o moddayım :)
İnsan yanında sıpsıkı sarılacağı ,kendisini kendinden daha çok düşünen birisinin olmasını seviyor.Bu hayatı paylaşmak bana göre.Sen onu düşünüyorsun o seni.
Birlikte zorlukların üstesinden geldikçe daha da çok kenetleniyor sevgiler :)Buda bizim için çok çok küçük bir zorluk ve üstesinden geleceğiz  :).
Çabuk geç kötü tatil :D

06.06.2006

Bu tarihte ben 6.sınıftaydım.Hatırlıyorum şöyle bir söylenti dolanıyordu:bu gün kötü şeyler olacak ,666 şeytanın sayısı :)

Eee tabi çocuktuk hoşumuza gidiyordu garip şeyler.Belki inanmadık ama yinede o günün heyecanına kaptırdık kendimizi :)
Bir arkadaşım vardı sınıfta uçuk kaçık tipler olur ya öyle bir kızdı.Okula geldiği anda başladı o gün neler olacağını anlatmaya(tabi hepsi hurafe :)).Bir tanede sakin bir arkadaşım var bu tip konuları sevmeyen.O kız anlatıyor bu arkadaşım bunalıyor ve diğeri bunun bunaldığını gördükçe iyice üstüne gitmeye başladı.
Vee  tabi bir yerde olay patlak verdi sakin olan arkadaşım panik atak geçirdi.Hemen ailesine haber verdik gelip aldılar okuldan.
Bugünün yıllar önce böyle bir anısı var işte bende aklıma geldi anlatayım dedim. :)
O günden sizinde anılarınız var mı??

çevremdekiler

Bugün erkek arkadaşımla Bahçelievler'de yemek yerken bizden bir kaç masa ileride 5-10 kişilik bir lise grubu konuşuyorlardı.Konuşuyorlardı denemez dedikodu yapıyorlardı.Sınıflarındaki onlar hariç herkes hakkında konuştular hatta dedikoduların tekrarını bile yaptılar.Aralarında erkeklerde vardı.Araya attıkları bir kaç söz herkesin dikkatini çekiyordu ve buda onların hoşuna gidiyordu benimde söylediklerim önemseniyor dercesine :)    
                                                                
Nasıl anladın derseniz eğer her hallerinden belli oluyordu.Kenarda suskun bir şekilde kızları dinliyorlardı ve birden bir şey söylediklerinde herkes aa öyle mi felan diyince mutlu olup olayı iyice abartarak anlatmaya başlıyorlardı.
Konuşmaları arasında en çok ilgimi çeken şey arkadaşlarının giydiklerinden konuşmaları oldu.O çok şık giyinir evlerine gittim dolabı kıyafet doluydu ablasının kide öyleydi birbirlerinden de giyiyorlarmış felan diye konuşuyorlardı.O dönemde bizde mi öyleydik acaba.Ya da eve bir arkadaşımızı çağırmadan önce bir kaç kere düşünmemiz gerek sanırım.
Çok yüksek sesle konuşuyorlardı.Bizden uzakta oturmalarına hatta dinlemememe rağmen onları duydum.
O yaşta  kıyafete önem verip insanları öyle mi yargılıyoruz ?
Keşke öyle olmasa ama sanırım öyle :( Peki olmayanlar ne yapsın onlar kötü,ezik olmaya devam mı etsin :(
Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda.Benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum :)
İyi akşamlar...